Een nacht in het ziekenhuis
Door: Wieke
Blijf op de hoogte en volg Wieke
22 Mei 2010 | Peru, Cusco
een verslag van Piet de Parasiet
19 mei 2010 - Cusco
Ergens tussen het begin van de maand Mei en de dag van nu, 19 mei 2010 heb ik, na een tijdje zoeken, een warm, aangenaam, nieuw klimaat gevonden om te gaan wonen: de buik van een zekere Wieke IJbema. Geen idee wie het kind is, maar haar maag bevalt mij wel... Dat rijke voedsel dat er elke dag binnenstroomt! Zeer aangenaam, ik was van plan om lang te blijven. Helaas werd mijn plan ergens op de weg verstoort: ik kreeg gezelschap! Shit! Daar had ik niet op gerekend; Wiekes maag was groot, maar groot genoeg voor gezelschap?
Helaas was Bacteriele Infectie, alhoewel hij liever wilde dat ik hem BI noemde, niet van plan om zomaar weg te gaan, ook niet toen ik hem vriendelijk vroeg te vertrekken. Ik heb alles geprobreerd maar zonder succes... Op het eind nodigde hij zelfs nog een nog een extra vriend uit! Buiktyfus was ook opzoek naar een nieuw onderkomen... En zo zaten Buiktyfus, BI en ik, Piet de Parasiet, uiteindelijk samen gezellig in Wiekes buik. Totdat het echt te krap werd... want Wieke begon te protesteren.
Nadat haar buik verschrikkelijk aan het samenknijpen was en zij ´s nachts niet meer kon slapen van de pijnlijke buikkrampen bezocht zij onze grootste vijand: de dokters van Clinica San Jose! Eerst probeerden wij ons nog te verstoppen maar al gauw bleek uit enkele bloedtests (en tests waarvan jullie niet willen weten waar ze uit bestonden) dat wij in haar lichaam aanwezig waren! En toen begon de ellende...
Twee-en halve dag lag Wieke in haar bed aan een infuus en werden wij bestreden door een medicijn dat elke minuut via een infuus door haar lijf naar ons toestroomde. De pijn, de horror! BI legde al gauw het loodje. Buiktyfus is iets sterker maar wordt nu elke dag bestreden met een anti-biotica pil. Ook ik, Piet, heb zwaar te lijden; elke dag zwemt er een soortgelijk pil mijn kant op om me verschrikkelijke hoofdpijn te bezorgen. Ik weet niet hoelang ik dat nog ga trekken... Maar als het zo doorgaat is Wiekes maag weer gezelschap vrij.
Stomme dokters!
Stomme anti-biotica!
En stomme 4 andere medicijnen!
Ik HAAT de moderne wetenschap. Dankzij al die kennis voelt Wieke zich weer veel beter... Ze mocht zelfs het ziekenhuis verlaten! En het ziet er naar uit dat alles volgende week weer helemaal goed gaat. Gatverdikke.
Het leven als parasiet is niet eerlijk!
19 mei 2010 - Cusco
Ergens tussen het begin van de maand Mei en de dag van nu, 19 mei 2010 heb ik, na een tijdje zoeken, een warm, aangenaam, nieuw klimaat gevonden om te gaan wonen: de buik van een zekere Wieke IJbema. Geen idee wie het kind is, maar haar maag bevalt mij wel... Dat rijke voedsel dat er elke dag binnenstroomt! Zeer aangenaam, ik was van plan om lang te blijven. Helaas werd mijn plan ergens op de weg verstoort: ik kreeg gezelschap! Shit! Daar had ik niet op gerekend; Wiekes maag was groot, maar groot genoeg voor gezelschap?
Helaas was Bacteriele Infectie, alhoewel hij liever wilde dat ik hem BI noemde, niet van plan om zomaar weg te gaan, ook niet toen ik hem vriendelijk vroeg te vertrekken. Ik heb alles geprobreerd maar zonder succes... Op het eind nodigde hij zelfs nog een nog een extra vriend uit! Buiktyfus was ook opzoek naar een nieuw onderkomen... En zo zaten Buiktyfus, BI en ik, Piet de Parasiet, uiteindelijk samen gezellig in Wiekes buik. Totdat het echt te krap werd... want Wieke begon te protesteren.
Nadat haar buik verschrikkelijk aan het samenknijpen was en zij ´s nachts niet meer kon slapen van de pijnlijke buikkrampen bezocht zij onze grootste vijand: de dokters van Clinica San Jose! Eerst probeerden wij ons nog te verstoppen maar al gauw bleek uit enkele bloedtests (en tests waarvan jullie niet willen weten waar ze uit bestonden) dat wij in haar lichaam aanwezig waren! En toen begon de ellende...
Twee-en halve dag lag Wieke in haar bed aan een infuus en werden wij bestreden door een medicijn dat elke minuut via een infuus door haar lijf naar ons toestroomde. De pijn, de horror! BI legde al gauw het loodje. Buiktyfus is iets sterker maar wordt nu elke dag bestreden met een anti-biotica pil. Ook ik, Piet, heb zwaar te lijden; elke dag zwemt er een soortgelijk pil mijn kant op om me verschrikkelijke hoofdpijn te bezorgen. Ik weet niet hoelang ik dat nog ga trekken... Maar als het zo doorgaat is Wiekes maag weer gezelschap vrij.
Stomme dokters!
Stomme anti-biotica!
En stomme 4 andere medicijnen!
Ik HAAT de moderne wetenschap. Dankzij al die kennis voelt Wieke zich weer veel beter... Ze mocht zelfs het ziekenhuis verlaten! En het ziet er naar uit dat alles volgende week weer helemaal goed gaat. Gatverdikke.
Het leven als parasiet is niet eerlijk!
-
22 Mei 2010 - 08:10
Jade:
Lekker hoor.. (leuk geschreven!). Fijn dat 't weer de goede kant op gaat! :) -
22 Mei 2010 - 08:42
Wilrieke:
Woow, jij hebt het ook niet erg getroffen. 3 bewoners in 1 keer:O Maar gelukkig dat het nu weer goed gaat:D Beterschap en nog veel plezier!
xx -
22 Mei 2010 - 08:57
Miek:
Haha Wiek je brengt het hartstikke leuk, maar echt rot zeg! :S
Blij dat het nu weer beter met je gaat! Doe rustig aan hea!
Liefs! -
22 Mei 2010 - 18:10
Mam:
Nou ik merk dat het al behoorlijk weer de goede kant op gaat:) Hoop dat je je reislust weer spoedig in praktijk kunt brengen.
Liefs, mams -
22 Mei 2010 - 19:43
Marnix Lameijer:
Hey wiekuhhh! ik zag echt heel toevallig dit bericht op wbj.nu whaha supergrappig geschreven hoor! :P en succes met Piet en zn maatjes!
Zie je vast zo wel weer!
x -
22 Mei 2010 - 20:46
Irma (Abrahams):
Jeetje, ik kan me inderdaad leukere vriendjes voorstellen. Heel goed van je dat je ze 'er' uitgezet hebt!
Maar snel weer verder met je echte vrienden.
Ik blijf het zeggen, er zit een eerste klas schrijfster in jou.
liefs Irma. -
24 Mei 2010 - 10:50
Yvonne:
Beterschap Wiek!! Of is het alweer beter? :) Weet je al wanneer jullie weer terugkomen? In juni of pas in juli? :) -
24 Mei 2010 - 19:29
Irma Driessen:
Ga kinderboeken schrijven ! Ik moest gewoon glimlachen om al die ellende. Hopelijk gaat het snel weer beter. -
25 Mei 2010 - 08:52
Marleen:
Hee lieve Wieke!
Wat heftig zeg! Echt vervelend zo in een ander land in een ziekenhuis! Gelukkig dat het alweer wat beter gaat! Heel erg veel plezier nog! Tot snel!
Liefs, Marleen -
26 Mei 2010 - 20:25
Eddy:
Hey Wiekie.
Voortaan maar wat minder gastvrij hoor!
Ik zou die (zeur)piet er ook maar uitgooien als ik jou was.
PS heb je al een paar goeie fietspaden ontdekt?
Gr. Eddy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
