Time flies...

Nog maar 33 dagen! Woei!

Nog maar 33 dagen en dan vlieg ik samen met Sylvie voor 5 maanden naar Latijns-Amerika. Ongelooflijk dat het al bijna zo ver is ... De tijd gaat snel. Ik kan me nog herinneren dat ik bij dag 247 al aan het aftellen was. En nu duurt het nog maaar iets langer dan een maand...

DOODENG DUS! Waar ben ik in godsnaam aan begonnen?! Wat nou als alles tegenvalt? Wat als we ons totaal niet kunnen redden met ons Spaans? Straks verdwalen we al op de eerste dag of komt onze bagage niet aan... Het zijn maar een paar van de rampscenario's die door mijn hoofd spoken. Er zijn er nog zó twintig te bedenken...

Het is daarom ook wel een opluchting dat we de eerste twee maanden onder de pannen zitten. Tijdens de talencursus kan je in ieder geval rustig wennen aan de taal, de cultuur , de hoogte (3000 m.!). En je leert meteen wat mensen kennen... Eigenlijk begint de reis pas echt ná die eerste twee maanden. Dan moeten we het allemaal zelf uitzoeken en alles zelf regelen. Ik ben benieuwd maar heb goede hoop! Nu maar hopen dat Sylv en ik het 24/7 met elkaar kunnen uithouden ^^

De stress begint toch wel toe te slaan. Gelukkig al veel geregelt... Tickets zijn geboekt, backpack is aangeschaft, reisgidsen zijn doorgespit, Sylv en ik zijn beide toegelaten tot het vrijwilligersproject (jeuj!) en we zijn allebei volledig volgepompt met enge tropische ziektes... Heerlijk.

Nu alleen nog het laatste geld bij elkaar sprokkelen, de laatste dingen aanschaffen en wachten tot het zo ver is!

Ik zal proberen regelmatig wat te posten hier... Mijn mobieltje is vrijwel waardeloos in zowel Peru, Bolivia als Chili, dus smsen zit er helaas niet in! Gelukkig is internet er goedkoop en zit er op bijna elke hoek wel een internetcafé, dus een blog bijhouden moet nog wel lukken.

Ik heb er super zin in! Gelukkig heb ik nog ruim de tijd om afscheid te nemen van iedereen. Please bring me some tissues want janken wordt het zeker (bij mij in ieder geval)...

en omdat het nu nog kan: Hasta la vista!