Pas op! Besmettingsgevaar!

Foto´s vrijwilligerswerk: http://s23.photobucket.com/albums/b361/wiex/Afscheid%20vrijwilligerswerk/

Foto´s Sallinas: http://s23.photobucket.com/albums/b361/wiex/Sallinas/

Een ramp! Een regelrechte ramp! Mijn mp3-speler is door toedoen van de te sterke virusscanners in dit landje compleet naar de mallemoere. Denk ik gewoon rustig mijn mp3 speler op te laden, zodra ik hem opnieuw aan doe om muziek te luisteren.... Geen muziek meer! Nada! Alles gedelete! ´´No songs´´, ´´No music´´. Nou snap ik wat die virusscanner bedoelde met ´´problem solved by deleting´´. .... Ja lekker dan. Dat worden 3 muziekloze maandjes. Zucht.

En alsof dat nog niet erg, dramatisch en zwaar genoeg is.... Ook de geheugenkaart van mijn camera is aangetast door een virus. Ik kan gewoon foto´s maken en de foto´s vervolgens bekijken op mijn camera maar zodra ik de stick in de computer stop: geen foto´s. Nou is het me gelukt om de foto´s van de geheugenstick af te halen maar veel foto´s zijn weg of zijn zwaar in kwaliteit verminderd.

Het zit me met de apparatuur dus even niet zo mee! Bwuh!

Ondertussen beleef ik vandaag mijn laatste dagje Cusco. Totale hectiek want ik moet nog enorm veel doen en regelen. Morgen gaan Sylvie en ik (eindelijk) met de bus richting de grens met Bolivia. Onderweg zullen we eerst nog een aantal dagen doorbrengen in Juliaca (Peru) en Puno (ook Peru) omdat we natuurlijk het Titicaca-meer niet willen overslaan. Op weg naar een nieuw avontuur... Vanavond gaan we met onze lokale vrienden hier uiteten om afscheid te nemen en dan is het morgen echt ´´hasta la vista Cusco!´´ Sowieso hasta la vista want we hebben besloten in Juni opnieuw een bezoek te brengen aan Cusco! De reden daarvoor is dat Machu Picchu deze maand erg druk wordt. We zijn er ons van bewust dat dit in juni (hoogseizoen) ook het geval zal zijn maar het weer is momenteel ook niet heel geweldig dus waarom niet gewoon terug gaan als je toch ´in de buurt´ bent? Dat maakt het afscheid toch wel iets makkelijker... Want ook al ben ik Cusco als stad zijnde wel zat; ik heb hier 2 maanden geleefd en er zitten hier veel nieuwe vrienden van me! Die ga ik zeker nog wel missen.

De afgelopen 2 weken heb ik gelukkig veel tijd met hun doorgebracht. Veel op stap geweest, geluncht etc. etc. Niet bijster interessant voor jullie om daarbij in detail te treden haha. Gewoon het lekker luie studentenleventje maar zonder het studeren! Heerlijk dus.

Natuurlijk liep mijn vrijwilligerswerk tussen al dat gefeest gewoon verder. Vorige week ben ik eigenlijk maar 2 dagen naar mijn vrijwilligersproject toegeweest in verband met een gezellige voorhoofdsholteontsteking! In ons appartementje heeft 2 weken een soort griep geheerst waar iedereen door werd getroffen. Vrijwel iedereen was op zijn eigen manier niet fit of gewoon echt ziek, inclusief een paar graden koorts. Is het huis vervloekt? Zit er iets in de muren? Lijden we aan de Mexicaanse griep?

Of moeten we gewoon iets vaker afwassen? ...

Momenteel ben ik nog steeds lichtelijk verkouden en mijn keel is nog steeds een beetje pijnlijk en opgezwollen. Heb er vertrouwen in dat het op den duur over zal gaan. En anders maar even langs de dokter voor een antibiotica-kuurtje. Ik hoop voor de nieuwe bewoners van ons appartement dat wij onze bacillen niet in het huis achter hebben gelaten en dat zij het met een goede gezondheid mogen doen.

Afgelopen vrijdag ben ik wel naar het project geweest omdat het mijn laatste dag was. Eerder die week waren Joella en ik naar een soort groothandel voor kantoorspullen geweest om zoveel mogelijk dingen aan te schaffen voor de school! In totaal hebben we ongeveer 200 stuks pennen gekocht, 50 rode pennen, 100 gummen, 100 puntenslijpers, 250 kleurpotloden, 25 linealen, 25 scharen, 3 nietmachines, in totaal ruim 10 000 nietjes voor die nietmachines, 12 springtouwen, 2 grote groepsspringtouwen van ongeveer 6 meter per stuk, 3 voetballen, puzzels en educatieve spelletjes voor de jongste groep. Helaas is het ons niet meer gelukt om een schoolbel te kunnen vinden. Ik vind dit echt heel jammer omdat dit mij het leukste cadeau had geleken. Maar goed, het zij zo.

Wil ik gelijk even Helna&Gerrit en Joke&Eddy bedanken voor de sponsoring! Heb veel met jullie gelddonatie kunnen doen. De kinderen en de school waren erg blij met alle spullen. Geeft een goed gevoel om de kids iets te kunnen schenken.

Joella had zelf kleurpotloden en pennen vanuit Nederland meegenomen. Deze hebben we allemaal gebruikt om persoonlijke cadeautjes te maken voor de kinderen. Onze inspiratie hebben we eigenlijk opgedaan door de kinderen zelf. Sylvie, Joella en ik hebben alle drie allemaal armbandjes om onze polsen hangen (van touw, kun je van de kinderen op straat kopen). De kinderen op school zaten daar altijd aan te plukken en te vragen of zij het mochten hebben als cadeautje. Omdat wij de armbandje natuurlijk zelf erg leuk vonden en we niet genoeg hadden voor alle kinderen was het antwoord op die vraag altijd nee ;). Nu, omdat we het project gingen verlaten, hadden we echter 60 armbandjes gekocht (voor ieder kind één) en hebben we alle kinderen een pen, een grijs potlood en een kleurpotlood gegeven, samengebonden met het armbandje. Daar waren ze hartstikke blij mee! Hoop wel dat ze er zuinig mee zijn en ze voor het hele jaar behouden. En dat de armbandjes natuurlijk blijven zitten ;).

In de recreo werd gelijk gebruik gemaakt van ons nieuwe speelgoed. De kinderen waren dolblij met onze springtouwen en ook de ballen deden het erg goed bij de jongens. Volgens mij is de pauze nu iets leuker voor ze, nu ze daadwerkelijk iets hebben om mee te spelen. Zie foto´s.

Vrijdag was sowieso een leuke dag op het project omdat alle verjaardagen gevierd werden van de kinderen die in januari, februari en maart jarig waren. Thuis wordt er bij de kinderen door de armoede niets gedaan aan de verjaardagen en daarom organiseert David (de directeur) maar een soort feest op school. Dit was echt super geslaagd, ik snap goed waarom ze het op deze manier aanpakken. Voor de jarigen was er allemaal een cadeautje (ook in de vorm van pennen e.d.) gekocht. Het stelde niet veel voor maar de kinderen waren er erg blij mee. Ook was er voor een stereoinstallatie gezorgd en hadden wij, als vrijwilligers zijnde, voor een taart gezorgd. Daar mochten de kindjes zelfs kaarsjes op uitblazen.... Super schattig. Verder kregen de kinderen pudding, werd er popcorn voor ze gemaakt, werd er chicha gemaakt en moesten we dansen met de kids! Ze waren allemaal zo blij en gelukkig .... want ook voor de kinderen die niet jarig zijn geweest is het gewoon een groot feest en ik heb zelf het gevoel dat ze dat niet zo vaak meemaken. Heerlijk om te zien, heb erg genoten deze dag. Stiekem ga ik vooral de kids erg missen. Als we in juni terug komen naar Cusco ga ik ook zeker langs om te kijken hoe het met het schooltje gaat, en of onze spullen ook worden gebruikt haha ;)

Verder ben ik alweer een behoorlijk tijdje geleden op een zaterdag met Joella, Sylvie, Tim, Thea en Ariana naar Sallinas geweest. Lekker op zijn Hollands want dit zijn allemaal Nederlanders. De Sallinas zijn zoutmijnen in de buurt van Cusco die we volgens onze reisgids niet mochten missen! Best indrukwekkend. Kijk de foto´s maar. Er zijn honderden bassins (schrijf je dat zo?), gevuld met zout water. Dit droogt op en vervolgens wordt het zout er gewoon uitgeschept... Mooie wandeling gemaakt nadat we deze mijnen hadden bewonderd en uiteindelijk voldaan weer naar huis. Goede dag gehad.

Oké mensjes, chaotische blog, sorry daarvoor. Ik krijg toch steeds meer de behoefte om alles maar in een agenda bij te gaan houden (wat ik nog niet doe, oops slecht!) want ik weet bijna niet meer wat ik zoal doe in het dagelijks leven... Erg vervelend als ik er vervolgens een verslag van wil typen haha!

Hoop dat het met jullie in Nederland allemaal goed gaat. Geniet van de lente die eraan komt. Ik mis de lente serieus, ik zou willen dat ik hier zo´n eerste warme dag mee kon maken ;) Het wordt hier steeds kouder en kouder, vooral ´s nachts, en ik heb geen idee wat ik van het weer moet verwachten in Bolivia...

Voor nu heel veel liefs en knuffels van mij, ik mis jullie, en tot horens! Ik hoop jullie de volgende keer vanuit Bolivia te kunnen berichten.


Wieke